Podczas ciąży wiele osób skarży się, że gdy patrzy na siebie w lustrze widzi lekko wysunięte do tyłu pośladki, co przypomina im „kaczy kuperek”. Dodatkowo dostrzegają, że klatka piersiowa ulega „zamknięciu”, tworząc zaokrąglone plecy, a chód (zwłaszcza pod koniec ciąży), przypomina ten, który kojarzymy z bajek o pewnym ptaku. Jak temu zaradzić?
Wielokrotnie, zarówno na zajęciach jak i na warsztatach podkreślam, że jednym z najważniejszych elementów terapii w okresie ciąży jest prawidłowa postawa. Utrzymanie jej nie dopuszcza do powstawania większości dolegliwości bólowych kręgosłupa oraz niweluje te, które już powstały.
Prawidłowa postawa polega na umiejętnym ustawieniu wszystkich części naszego ciała zarówno w pozycjach statycznych, jak i dynamicznych. Zatem, należy nauczyć się nie tylko odpowiednio stać i siedzieć, ale również chodzić.
Najbardziej charakterystycznymi elementami w nieprawidłowej postawie kobiety ciężarnej są:
- Stopy skierowane na zewnątrz ( co bezpośrednio przyczynia się do „kaczego chodu”)
- Przeprost w stawach kolanowych
- Zwiększone przodopochylenie miednicy
- Hiperlordoza lędźwiowa („kaczy kuperek”)
- Zwiększona kifoza piersiowa (garb)
- Hiperlordoza szyjna
- Autokorekcja polega na powrocie do pozycji naturalnej:
Nauka prawidłowej postawy:
- Ustaw stopy równolegle na szerokość bioder (sprawdź, czy mały palec i pięta są w jednej linii)
- Dociśnij do podłoża pięty, palce, a wewnętrzną krawędź stóp lekko unieś (dzięki wzmacnianiu podłużnych łuków stóp nie dopuścisz do powstania płaskostopia ciążowego)
- Kolana ustaw w pozycji „0” (jeśli masz przeprost w kolanach, może ci się wydawać, że są lekko ugięte)
- Skieruj kość ogonową w dół (UWAGA: jest to ruch miednicy, a nie kolan!). W przypadku kobiet w ciąży ściąganie kości ogonowej w dół jest bezpieczne i nie powoduje spłaszczenia odcinka lędźwiowego, gdyż w ciąży jest on nadmiernie pogłębiony.
- Klatka piersiowa otwarta, mostek skierowany w górę, barki cofnięte
- Broda lekko uniesiona i cofnięta
Teraz wytrwaj w takiej postawie kilka minut, daj szansę pamięci mięśniowej, a następnie przejdź się po pokoju, starając się utrzymać wszystkie elementy. Powtarzaj tę autokorekcję tak często, jak tylko to możliwe.
